ابتدای فصل سرد سرمای من است
دوستان و درس و کتابانم غریب
شهر و کلاس و خوابگاهان را غریب
ترم اول عشق و حال در شهر و صفا
بی خیال از درس و استاد در خفا
ازخنده در زنگ شفق تا دوست یابی در زبان
ازسختی پویانظر تا بی کسی در امتحان
راه فنی تا به سلف تفریح ما
گاه گاهی کافه تریا جای ما
روز ها چون برق و باد از هم گذشت
ای دریغا جزوه ای خوانده نگشت
لیک از حواسان پرت بود فرجام کار
حل تمرین ، پاس ترم انجام کار
زود بگذشتی و نهایت هم بشد
فرجه ها ی امتحانات هم بشد
دست و پا بر لرزه و سیما خجل
مهر تجدیدی بیامد بر سجل
در کویر درس و تمرین و سوال
هوش ما را برد به یغما یک شغال
صبح رستاخیز ببردند در کلاس
یک به یک ما را و کار ما خلاص
دشت لوت بود بی مادر کلاس
کی به اطرافت کسی بود در کلاس
هر که چون کیسل درون لاک خود
چشم و سر می پلکیدند خود به خود
امتحان ها نیز عاقبت پایان گرفت
یک نفر غم ، دیگری شایان گرفت
های و هوی کودکان بالا گرفت
بازار نمره باز هم کالا گرفت
عابدی در اتهامات فرد یک
آمار تجدیدی او گردیده یک
هم نیاز و هم زمان کی جایز است؟
فکر شاگرد اولی کی جایز است؟
در میان برق ، پاس الریاض
النیاز است النیاز است النیاز
حال پشیمانی امروزت چه سود؟
فکر پاس با نمره ده را چه سود؟
ای بر سرت خاک تو کامروز شاعری
تو کز دنیا نداری جز ظاهری
تو بیا ای ساقی باده به دست
برقیان بوعلی جامی بدارند در دو دست
پر کن این جام از می و حالی بده
فکر راه چاره کن ، جانی بده