bachehaye bahale bu-ali

اهـــــل خلــوت بـــــا خودشـــه  ،  بـا بـــــارون درد و دل میکنـــه

عاشـــــــق یه درخــت پیـــره و بـــا مـــوج آسمـــون نفـــس میکشـــه

از نگـــاش میشـــه فهمیــد تــو دلـــش چــی میگــــذره
وقتــی بغــض آسمــون رو میبینــه  ،  چـــون نمیتونــه آرومــش کنـه میشینــه
پــا به پــاش گریـه میکنـــــه

قصـــــر آرزوهــاش یــه جــایی اون ور ابــــراسـت  ،
اونـور جدایـــــی ها و دلتنگـــــی ها  ، 
یه جــایی دور از هیـاهـــــو و دورنگـــــی های آدمـــا 

دلــش میخــواد همـــه ی آدمــا مهربــون بشـــــن

دستـــــای گــــــرم مـــــادرشـو بـا دنیـــــا عـــــوض نمیکنـــــه  ،
و نــگاه پـدرش بـــراش انـــــدازه ی تمـــــوم آسمـــــونا ارزش داره

یه رازایـی  بــا خـــــدا داره  ،   یه جــور عـــــهد که هرگــز زیـــر پـــا نمیـــذاره  ،
بهتــرین هدیــه بــراش یه شاخــه گــل ســـــرخ با یه لبخنـــــد عاشقونــه اس 

با یـه نـــــا مهربــونی هوای دلــش بارونـی میشـــــه 

عاشــــــــــق رنگیـــن کمـــونه  

بـــــزرگ ترین آرزوش اینـــــه کـــــه یه انســـــان باشـــــه نه یه انســـــان نما